Met verpauperde pen - Hedwig Speliers

Essays over de verarmingsverschijnselen in onze poëzie

KORTE INHOUD

Het centrale thema in deze essaybundel is de verarming of 'verpaupering' die de dichter en poëzietheoreticus Hedwig Speliers meent te onderkennen in onze Nederlandse dichtkunst sinds 1965.

Vanuit een strenge taalopvatting van de poëzie formuleert hij in De leegte van het wintergedicht, leesbaar maar polemisch, zijn afkeer van het anekdotisch-realistische gedicht. Humor en pointe vindt hij alibi's voor poëtische onkunde en commerciële oppervlakkigheid. De Nieuwe Stijl (1965) in Nederland, later het Nieuw-Realisme (1970) in Vlaanderen worden het mikpunt van zijn evolutief denken over poëzie. In Het biezen mandje diept hij zijn afkeer voor de anekdote uit en neemt hij elke vorm van realisme onder de loep. Daarin verwerpt hij sommige opvattingen over realisme (Herman de Coninck) en ontzenuwt hij de argumenten van Hugo Brems en Renate Rubenstein als zou de poëzie niet voor evolutie vatbaar zijn.

In De juffrouw van biscuit ontleedt hij de poëzienormen van Ter Braak en Du Perron. Hij vindt hun polarisering van vorm en...
1985Taal: Nederlandszie alle details...

Details

1985Uitgever: WPGReeks: Eassyreeks150 paginasTaal: NederlandsISBN-10: 9022309932ISBN-13: 9789022309933

REVIEWS VAN DIT BOEK