Het blauwe meisje - Wim Urgel
KORTE INHOUD
‘Jij bent het,’ sprak Hij en Hij richtte zich tot mij, ‘jij bent het. Maak je bekend. Er is maar plaats voor één.’ Verpletterend, dwingend, onontkoombaar was Zijn stem. Ik was nummer één in de kosmos. De kosmos hoorde mij toe en was zonder raadsels. Ik was de redder van de mensheid. Uitverkorene. Onaantastbaar.
‘Maak je bekend.’ Ik schreeuwde de boodschap uit maar werd niet begrepen. Niet begrepen, helemaal niet, wel gegrepen en ondergebracht in een eng kamertje in een kliniek. Daar hoorde ik in de loop van ...
‘Maak je bekend.’ Ik schreeuwde de boodschap uit maar werd niet begrepen. Niet begrepen, helemaal niet, wel gegrepen en ondergebracht in een eng kamertje in een kliniek. Daar hoorde ik in de loop van ...

